Misbruik en manipulatie

Ik wilde zo graag dat deze relatie zou slagen, dat ik de kwetsende opmerkingen niet meer hoorde. Ik wilde zo graag bevestiging van hem dat ik goed genoeg was. Ik deed er daarom alles aan om het hem maar naar zijn zin te maken. Mijn vriend was overigens zo’n zes jaar ouder dan ik en voormalig K1-fighter.

Hij had regelmatig last van woede-uitbarstingen. Ik paste mijzelf aan naar de wensen van mijn vriendje en liep als een hondje achter hem aan om zo te proberen deze uitbarstingen te voorkomen. Toen we twee maanden in een relatie zaten, betrapte ik hem op het stiekem roken van een joint in de badkamer. Hij voelde zich zichtbaar in het nauw gedreven, toen ik hem confronteerde met zijn leugens over zijn gebruik. Het gevolg was dat hij ontplofte, mij hardhandig vastpakte bij mijn bovenarmen en mij op bed smeet. Hij schreeuwde dat ik mijn bek moest houden en naar hem moest luisteren. Zijn woorden gingen aan mij voorbij, want ik was geschrokken van zijn agressie. Op de plek waar hij mij had vastgegrepen, zag ik rode vingerafdrukken ontstaan. Het ontdekken van zijn gebruik van softdrugs verstoorde de sfeer, maar verklaarde vast deels zijn terugkerende woede-uitbarstingen. Ik realiseerde mij dat ik altijd na al zijn langere toiletbezoekjes overspoeld werd door zijn agressie. Dat deed mij beseffen dat hij waarschijnlijk al die bezoekjes had gebruikt om stiekem een joint te roken. Zeggen dat hij niet meer mocht blowen, zou hem erg boos op mij maken. Daar wilde ik mijzelf voor behoeden en ik besloot geen risico te willen lopen op een escalatie van de situatie. Mijn vriend werd agressief van wiet roken, maar ik had dus geen andere keuze dan zijn gebruik te gedogen. Binnen deze relatie voelde ik mij onveilig. De woede die mijn vriend in zich had, was beangstigend.

Zijn manipulerende gedrag schaadde mij echter nog meer. Met mooie woorden pakte hij mij in. Mijn vriendje kreeg de controle over mij door mij steeds naar zich toe te trekken en vervolgens van zich af te stoten. Hij wist heel goed dat hij mij op dat moment “afhankelijk” had gemaakt van hem. Elke keer nadat ik afgewezen werd, paste ik mij steeds meer aan om maar door hem gezien te worden. Dat gaf hem steeds meer macht. Mijn vriend kon mij het best manipuleren op gebied van intimiteit. Hij behandelde mij het ene moment als zijn prinsesje en het andere moment als zijn bezit. Al zijn frustraties kwamen tijdens de seks naar boven en dat botvierde hij met een grijns op zijn gezicht op mij. Meestal werd ik dan ook vernederd. Hij noemde mij “zijn slet”, of “hoertje”. Hij zei dat ik vies en walgelijk was. Als ik bepaalde seksuele handelingen niet wilde verrichten, praatte hij mij een schuldgevoel aan. Hij zei mij dan bijvoorbeeld dat ik niet van hem hield en hem alleen maar gebruikte. Ik wilde hem hoe dan ook bewijzen dat mijn liefde oprecht was. Daarom ging ik over mijn grenzen heen. Ik moest handelingen bij hem verrichten, maar deze werden ook hardhandig bij mij verricht. In het begin van onze relatie heb ik mijn vriend herhaaldelijk gezegd dat ik het niet fijn vond, of dat hij mij pijn deed. Echter heb ik nooit durven zeggen dat hij moest stoppen. Ik heb zijn handen van mijn lichaam weg geduwd, maar ik heb mij nooit écht verzet. Ik durfde mijn grenzen niet aan te geven. Tijdens deze momenten bevroor ik als beschermingsmechanisme. Ik distantieerde mij van mijn emoties en lichaam. In mijn fantasie had ik een fijne en veilige plek gecreëerd waar ik mij op die momenten bevond. Op deze manier kon ik omgaan met wat er een half jaar lang meerdere keren per week gebeurde. Het ergste van alles was dat het voelde alsof alles mijn eigen schuld was. Ik had mijn mond maar open moeten trekken, moeten schreeuwen, moeten slaan, of terug moeten vechten.

Ik voorzag mijn vriend in zijn behoeften en zette mijn eigen emoties aan de kant. Ik was gehoorzaam en verdroeg alles dat er gebeurde, want ik was bang voor hem. Dit lukte mij door mijn gevoel uit te zetten en mij van mijn lichaam te distantiëren. Ergens voelde ik dat wat er gebeurde niet hoorde, maar ik verweet dat mijzelf. Ik zou vast te preuts zijn, mijn liefde niet genoeg uiten, of niet hard genoeg mijn best doen. Mijn onzekerheid en lage zelfbeeld werden gevoed doordat mijn vriendje mij manipuleerde, kleineerde en vernederde. Het lukte niet om mijzelf tegen hem te beschermen. Alle “intieme momenten” waren onvoorspelbaar en daarnaast moest ik altijd op mijn hoede zijn, omdat mijn vriend plotseling en om de kleinste dingen in woede uit kon barsten. Ik begreep niks van wat mij in deze relatie overkwam. Wat deed ik verkeerd?

Ik begon steeds meer last te krijgen van nachtmerries. Tijdens die nare dromen beleefde ik opnieuw het misbruik uit mijn eerste relatie. Maar ook herbeleefde ik alle nare seksuele ervaringen uit deze huidige relatie. Ook begon ik overdag last te krijgen van herbelevingen, waardoor ik steeds minder goed kon functioneren. Ik kreeg last van hyperventilatieaanvallen, kon mij niet meer concentreren en was constant alert. Pas later zou ik mij door gesprekken met een therapeut beseffen, dat er misbruik plaatsvond in deze relatie en dat ik ptss had ontwikkeld. Iets dat ik mij op dat moment helemaal niet besefte.

Niet eten was voor mij nog de enige manier om met deze situatie om te kunnen gaan. Mijn opvallende eetgedrag had inmiddels ook al een tijdje de aandacht van mijn ouders getrokken en zij begonnen zich steeds meer te focussen op wat ik at. Of eerder: op wat ik niet at. Door hun oplettendheid voelde ik de druk om meer te eten dan mij lief was en zo kon ik het eetgestoorde stemmetje in mijn hoofd niet bevredigen. De enige plek waar ik nog zo weinig kon eten als ik zelf wilde, was bij mijn vriend thuis. Ik logeerde dan ook zo vaak mogelijk bij hem, want daar had ik vrij spel. De dagen bij mijn vriend waren onvoorspelbaar. De enige bron van zekerheid in mijn dagen was dat ik de hele dag honger zou hebben. Mijn vriend besteedde geen aandacht aan mijn eetgedrag, maar op een gegeven moment werd hij met zijn neus op de feiten gedrukt. Ik had zo weinig kracht en energie, dat ik onder de douche flauwviel. Mij helpen was eigenlijk teveel gevraagd, maar toch hielp hij mij in bed en droogde mij af. Nadat ik bijgekomen was, kleedde ik mij aan. Dat ik was flauwgevallen, frustreerde hem. Hij vond dat ik maar eens normaal moest doen en gewoon moest eten. Hij pakte een koekreep en forceerde mij dat op te eten. Mijn vriend zat naast mij en bleef mij denigrerend aankijken. Ik treuzelde met eten. Hij werd er zo gefrustreerd van, dat er iets in hem knapte. Hij trok mij naar zich toe door mij bij mijn haar beet te pakken. Ik zei dat hij mij pijn deed, maar dat interesseerde hem niet. Hij nam nu de controle over en propte het koekje in mijn mond. Daarna vouwde hij zijn handen om mijn kaken, zodat ik het eten niet kon uitspugen. Ik verslikte mij, omdat het eten zo hardhandig mijn mond in was geduwd. Ik raakte in paniek en de tranen rolden over mijn wangen. Ik voelde mij ontzettend gekleineerd. Mijn vriend blonk trouwens uit in het kleineren en vernederen van mij. Hij wilde de macht over mij en mijn leven hebben. Dat hij controle over mij wilde hebben, bleek al doordat hij wilde dat ik mijn uiterlijk voor hem zou aanpassen.

Ik begon met het blonderen van mijn haar. Ik droeg mijn haar altijd in een hoge knot, want zo zag mijn vriend mij het liefst. Ook begon ik steeds meer make-up te dragen. Verder bepaalde mijn vriend welke kleding ik wel en niet mocht dragen. Als mijn uiterlijk hem niet aanstond, dan kon ik rekenen op een uitbrander. Ook al paste ik mij helemaal aan naar zijn wensen, was ik nog niet knap genoeg. Ik zou er immers nooit zo uitzien als zijn exen en dat kreeg ik dan ook regelmatig te horen. Mijn vriend zijn drang naar controle bleef hier niet bij. Overal waar ik was, hield hij mij in de gaten. Als ik niet fysiek in zijn buurt was, dan belde en appte hij mij constant. Hij wilde altijd weten waar ik was, wat ik deed en met wie ik was. Hij controleerde ook of ik hierin eerlijk tegen hem was geweest. Ik moest mijn mobiel namelijk regelmatig ter controle aan hem afgeven. In deze tijd hadden nog maar een paar vriendschappen stand gehouden. Toevallig waren dat vriendschappen met mannen, maar dat tolereerde mijn vriend niet. Als ik contact had met andere mannen, dan werd ik bestempeld als “slet” en werd ik ervan veroordeeld vreemd te gaan en het “aandachts-hoertje” te willen uithangen. Hij zei dat ik “mijn poes achterna zou lopen”, zodra ik de kans zou krijgen. Door zijn onterechte beschuldigingen kwam de bewijsdrang in mij naar boven en hield ik mijn vriendschappen op afstand. Dat was nou net precies zijn doel geweest. Door mijn vriend raakte ik verder in een sociaal isolement terecht. Mijn vriend wilde op de eerste plek in mijn leven staan. Hij isoleerde mij overigens niet alleen van mijn vrienden, maar ook van mijn gezin. Ik wilde in de zomervakantie ook tijd met mijn gezin doorbrengen, maar dat mocht niet van mijn vriendje. Hij zei dat hij overal bij wilde zijn en zich anders buitengesloten en ondergewaardeerd voelde. Verder wilde hij niet dat ik alléén was met mijn ouders, omdat hij bang was om “onterecht in een kwaad daglicht te worden gezet”. Ik was bang voor mijn vriend en durfde het daarom niet aan om mijn ouders te vertellen dat ik slecht door hem behandeld werd.