Groep 7 en 8

Over groep 7 heb ik niet veel te vertellen. Mijn leven ging door. Toch waren er wat belangrijke veranderingen. Ik ging de puberteit in en werd mij bewust van mijn eigen identiteit. Ik kon geen woorden geven aan mijn identiteit, want ik had mij al die jaren te veel aangepast aan mijn omgeving.

Ik had mijzelf eerder een identiteit “aangemeten”. Ik stond er dan ook vaak bij stil wie ik eigenlijk in de kern écht was. Daarnaast kwam ik achter mijn passie voor kinderen. Ik paste op het dochtertje van mijn oude lerares uit groep 1 en 2. Via haar kwam ik aan meer oppasadressen. Wekelijks was ik zo’n twee avonden aan het oppassen in een ander gezin. Ik vond het zorgen en omgaan met kinderen geweldig. Zij waren zo puur en eerlijk. Ook was hun liefde onvoorwaardelijk, zij vertrouwden mij en daarnaast hadden zij geen oordeel over mijn uiterlijk. Ik genoot van het oppassen. Het werd echt mijn passie, waar ik mijn ziel en zaligheid in legde. Ik wilde er graag goed zijn voor de kinderen en goed voor ze zorgen. Ik voelde mij na het oppassen altijd goed en tevreden over mijzelf.

Groep 8 stond voor mij in het teken van afsluiten. Dat had ik niet anders gewild dan met juf Janine! Ik was dan ook zo blij om te horen dat zij dat jaar onze juf weer zou zijn! In groep 8 oefenden we een lange tijd voor de eindmusical. Ik had het geluk dat ik een van de hoofdrollen mocht spelen. Van een kind dat zich altijd op de achtergrond hield, stond op het toneel een extravert kind. Ik mocht in het toneelstuk één van een tweeling spelen en die tweeling zou in de spotlights komen te staan. Ik was zo blij dat de juf mij die rol had toebedeeld! Ik had geluk dat juf Janine een beetje een zwak voor mij had en mij een belangrijke rol in de musical gunde, zodat ik ook eens kon stralen! Mijn juf had mij niet alleen een hoofdrol gegund. Ze zorgde er zelfs voor dat ik in de spotlights mocht staan samen met Mirthe, mijn hartsvriendin. Zij werd namelijk mijn tweelingzus in het toneelstuk. Ik beet mij erin vast en oefende waar en wanneer ik maar kon.

In de tussentijd kon ik niet wachten tot het zo ver was om naar de middelbare school te gaan. Ik had het idee dat daar wel meer alternatieve types zouden rondlopen. Er zaten veel meer leerlingen op het voortgezet onderwijs, dan op mijn basisschool. Ik hoopte daar nieuwe mensen te leren kennen, die meer aansloten bij wie ik was. De musical was trouwens echt super gaaf om te doen! Ik heb het echt naar mijn zin gehad tijdens het opvoeren van het toneelstuk. Na het opvoeren van het stuk voor alle bezoekers van mij en mijn klasgenoten kreeg ik een bloementje en sprak juf Janine mooie woorden uit over hoe zij het schooljaar met mij had ervaren.

Een andere belangrijke ervaring van dit jaar, was een uitje dat wij met school maakten. De klas was uitgenodigd om naar de filmpremière van ‘Kruistocht in spijkerbroek’ te gaan. Nadat de juf ons dit verteld had, kwam ze met de meest verschrikkelijke mededeling die ik maar kon krijgen: Omdat de film Kruistocht in SPIJKERBROEK heet, worden jullie in spijkerbroek op de locatie verwacht. Onthoud dus allemaal goed dat je een mooie spijkerbroek aan moet trekken! De woorden van mijn leerkracht kwamen vertraagd bij mij binnen. Toen het woord ‘spijkerbroek’ bij mij binnen drong, belandde ik half in een paniekaanval. Alleen door het horen van het VERBODEN woord raakte ik al in paniek. En dan was het nog niet eens tot mij doorgedrongen dat ik er een aan mijn kont moest gaan hijsen! Ik werd overvallen door paniek, omdat ik het dragen van een spijkerbroek simpelweg niet kon verdragen. Ik droeg al jaren geen spijkerbroeken meer, maar ik kon mij nog helder herinneren hoe ik de stroeve stof en de naden aan de zijkanten van de broek niet kon weerstaan. Daarnaast kwam er een beklemmend gevoel in mij omhoog. Spijkerbroeken benemen je nou eenmaal al je bewegingsvrijheid. En dan heb ik het nog niet eens gehad over het gevoel hoe die vreselijke knoop mij zou martelen door in mijn buik te drukken. De rest van die schooldag kon ik aan niks anders dan denken aan het gaan moeten dragen van dat martelkledingstuk.

Eenmaal thuis vertelde ik mijn moeder met tranen in mijn ogen dat ik tijdens het leuke schooluitje dat komen ging een spijkerbroek moest dragen. Mijn moeder stelde mij gerust. Ik was voor mijn leeftijd vrij lang en daardoor stelde mijn moeder voor om in haar kledingkast te kijken of er een spijkerbroek was die ik paste. Samen gingen we naar boven en haalden daar mijn moeders kledingkast overhoop. Ik probeerde een aantal broeken aan, maar ik kon daar geen één van verdragen. Ik werd steeds wanhopiger en wilde de moed opgeven. Mijn moeder motiveerde mij om nog een laatste spijkerbroek te passen en dat deed ik dan ook. Het voelde als een wonder toen de broekspijpen over mijn benen gleden en de knoop ook nog eens dicht kon! Ik had een broek gevonden die ik paste en waarvan ik niet misselijk werd door het beknelde gevoel dat het mij gaf. Op de dag van de filmpremière ruilde ik mijn vertrouwde, oversized, zwarte rok in voor de spijkerbroek van mijn moeder. Toen ik op school aankwam, geloofden mijn klasgenootjes hun ogen niet. Ze hadden mij nog nooit in een spijkerbroek gezien en waren verrast. Zowel de docenten als de leerlingen overspoelden mij met complimentjes. Dat gaf mij een zelfverzekerd gevoel en ik straalde die dag dan ook van alle kanten. Van de film zelf weet ik niet veel meer, maar deze dag was geweldig en pakte niemand mij ooit af. Ik haalde goede cijfers in dit laatste jaar van de basisschool en ook de Cito-toets had ik goed gemaakt. Ik mocht door naar de middelbare school en ik had het advies gekregen havo-vwo te gaan doen. In groep 8 werd er veel tijd besteed aan het zoeken van een middelbare school die bij mij en mijn niveau aansloot. Met school bezochten we verschillende scholen in de stad en overal kregen we een inkijkje in het middelbare schoolleven. De leerlingen die er al op school zaten, vertelden ons wat we van de school konden verwachten en hoe de lessen eruit zagen. Door op elke school een paar uurtjes mee te draaien, konden we ontdekken welke het beste bij ons zou passen.

Op een dag gingen we met onze klas naar een open dag van het Thorbecke Scholengemeenschap. Ik voelde mij vrij op mijn gemak tussen de leerlingen die er al op school zaten en er hing een positieve, ontspannen sfeer in het gebouw. Een tijdje later mocht ik de school ook bezoeken met mijn ouders. Tijdens dit bezoekje bezocht ik het Technasium lokaal. Hier stonden allemaal natuurkundeproefjes opgesteld, die ik zelf ook mocht uitvoeren. Ik werd helemaal enthousiast van het uitvoeren van de proefjes. Ik vond het jammer om het lokaal te verlaten en wilde er het liefst nog uren blijven om nieuwe dingen te leren. Een leerling vertelde mij dat ze binnen het Technasium allerlei dingen onderzochten en ontwierpen. Ze experimenteerden veel en maakten eigen producten. Ik was meteen verkocht en wist zeker dat Thorbecke mijn middelbare school zou gaan worden. Ik werd er ingeschreven en die moeilijke zoektocht naar een passende middelbare school was voorbij. Nu kon eerst de zomervakantie beginnen! Ik had tijdens de vakantie veel tijd om na te denken over hoe ik mijzelf wilde presenteren op de nieuwe school. Alles in mijn kledingkast was slobberig, zwart en versierd met kettingen, buttons met doodshoofdjes en ga zo maar door. Ik besefte mij, dat ik mijzelf weer zou buitensluiten door deze kleding te dragen. Ik had namelijk al kunnen observeren wat voor type leerlingen er rondliepen op mijn nieuwe school. Een ‘Thorbecke-leerling’ droeg een spijkerbroek, een simpel shirtje (rekening houdende met de laatste mode), Björn Borg ondergoed en op haar rug hing een Eastpack rugzak. Ik besloot niet meer te willen opvallen en vanaf nu op te gaan in de menigte. Mijn "gothic-shirtjes" maakten plaats voor vrolijkere T-shirtjes en mijn lange, zwarte rokken werden vervangen door spijkerbroeken. Verder kreeg ik All-stars gympen van mijn ouders om te dragen (want die droeg iedereen nou eenmaal). Van mijn ouders kreeg ik een toffe Eastpack rugzak, zodat ik niet gepest zou worden door het dragen van een verkeerd merk. Ik besloot mijn muur af te bouwen en mij open te stellen voor wat deze nieuwe periode in mijn leven mij zou kunnen brengen.

Een week voor de introductieweek ging ik met mijn vader naar de stad om wat nieuwe kleding uit te zoeken, waarin ik mij zelfverzekerd zou voelen tijdens de kennismaking. In de stad aangekomen dronken we eerst bij de V&D een lekkere kop koffie en daarna gingen we naar de afdeling met dameskleding. In dit soort winkels shoppen was een nieuwe ervaring voor mij. Ik was gewend om kleding te shoppen in winkels met alleen maar alternatieve kleding. Toch slaagde ik in het vinden van een kleurrijk T-shirtje en mijn vader kocht deze voor mij. Dat vond ik zo lief! Sowieso vond ik het speciaal om met mijn vader te winkelen, want dat deden we eigenlijk nooit. We hadden echt even een mooi vaderdochter-momentje en ik genoot er erg van. Ik zal nooit vergeten dat ik dit shirtje met mijn vader heb gekocht, want ik droeg het tijdens mijn eerste kennismaking met mijn nieuwe klasgenoten. Ik werkte in de zomervakantie hard aan mijzelf. Ik paste mijn kledingstijl verder aan, ik oefende mijn voorkomen in de spiegel en ik besloot te kijken naar nieuwe, meer passende hobby’s. Ik speelde deze zomer veel Sims3 achter de computer en ik speelde veel buiten met mijn kleine broertje. Ook stoeiden we veel op papa’s en mama’s grote bed. Mijn broertje was nog steeds mijn alles. Hij was mijn beste vriend en we brachten zo veel mogelijk tijd met elkaar door. In de vakantie kwam ik echt tot rust en besteedde ik tijd aan het verwerken van de pesterijen die ik had meegemaakt op de basisschool. Er brak een nieuwe fase aan in mijn leven en ik was er klaar voor. De enige angst die ik had, was dat ik op mijn nieuwe school weer erg gepest zou worden. Ik besloot echter niet te veel aandacht te vestigen op die angst en alles gewoon op mij af te laten komen.